Küçük nöron Theano, kendinin sıkılmasına asla izin vermezdi. Ders çok sıkıcıydı ve o da bu sorunu beşinci kattaki sınıfından aşağıdaki kalabalığa bakarak çözmüştü. Okulun penceresinden kan beyin bariyeri oldukça güzel bir şekilde görülebiliyordu. Bir tarafta kargocu kan hücreleri kalabalıklar içinde sıkış tıkış yürürken, diğer tarafta büyük bir sakinlik hakimdi.
“İnsanların bu durumu bu hemen kabullenmesi garip” diye düşündü. Ama kabullenmeseler ne olacaktı ki? Öğretmeni ne anlatmıştı? P-glikoprotein polisleri bariyerden bizim tarafa geçen herkesi anında geri gönderiyor. Kan beyin bariyeri diyorlardı buna.
Öğretmenine göre nöronlar üstün ırktı ve bu nedenle sürdürülen bu düzen elzemdi. Düzende en küçük bir sapma, dünyanın sonunu getirebilirdi Theano bunun saçma olduğunu düşündü “Ben olsam tüm bariyerleri kaldırırdım. Herkes birlikte yaşardı” diye geçirdi. En kötü ne olabilirdi ki?
